เปิดตัวอัลบั้มเดี่ยวที่มาพร้อมกับความประสบความสำเร็จที่สุดในชีวิตของคีวการที่คีวได้เซ็นสัญญากับค่ายเพลง Toshiba Records company (หรือต่อมาคือ EMI Music Japan) นั้นทำให้คีวประสบความสำเร็จกับเพลงที่เขาปล่อยออกมาทุกเพลง จึงทำให้คีวได้รับความนิยมจากแฟนเพลงของเขามากขึ้นเรื่อยๆจนในปี 2505 คีวได้ปล่อยเพลงอูเอะ โอะ มูอิเตะ อารูโก (ญี่ปุ่น: 上を向いて歩こう โรมาจิ: Ue o Muite Arukō) หรือที่เป็นที่รู้จักกันว่าเพลงสุกียากี้ เขียนเพลงโดยโรกูซูเกะ เอ (ญี่ปุ่น: 永 六輔 โรมาจิ: Ei Rokusuke) และฮาจิได นากามูระ (ญี่ปุ่น: 中村 八大 โรมาจิ: Nakamura Hachidai) ทำให้เพลงสุกียากี้ของเขาดังพลุแตกในเดือนมกราคม 2505 ต่อมาในปี 2506 เพลงของเขาติดอันดับ 1 ใน Billboard Hot 100 ในสหรัฐอเมริกา ทำให้ค่ายเพลง Pye Records ได้ซื้อลิขสิทธิ์เพลงของเขา ทำให้นักร้องในประเทศอื่น ๆ ได้คัดลอกทำนองมาทำเป็นเพลงของตัวเองจนโด่งดังมาหลายคนหลังจากนั้นเขาได้จัดคอนเสริต์ทัวร์รอบโลกที่กินเวลาตั้งแต่ช่วงฤดูร้อนของปี 2506 จนถึงช่วงปีใหม่ของปี 2507 ประเทศที่เขาไปเยือนคือสหรัฐอเมริกา (รวมถึงฮาวาย) เยอรมนีและสวีเดนในช่วงเวลาที่คีวได้อยู่ในสหรัฐอเมริกาคีวได้รับเชิญจากรายการในประเทศอเมริกามาเป็นแขกรับเชิญในรายการ เช่น The Steve Allen Show และ The Ed Sullivan Show เป็นต้น ซึ่งทำให้เขามีชื่อเสียงเป็นอย่างมาก จนทำให้คีวได้รับรางวัลแผ่นเสียงทองคำ (RIAA) ในวันที่ 15 พฤษภาคม 2507

ในกีฬาโอลิมปิกฤดูร้อนปี 2507 เขาได้รับเชิญมาในรายการของสวีเดน "Hylands Horna" ถ่ายทอดสดจากโตเกียวในปี 2511 คีวและฮาจิไดได้ร้องเพลงในงานเทศกาลเพลงระดับชาติที่รีโอเดจาเนโร รัฐรีโอเดจาเนโร ประเทศบราซิล ในเพลง "Sayounara, sayounara"